Ilginc bir makale. Onemli de bir gelisme. Natalia Ceran hanimin tavsiyesi uzerine google translate kullanarak Rusca'dan oldugunca cevirmeye calistik. :)
İn vitro fertilizasyon (IVF) ile tasarlanan dünyanın ilk yavruları Amerika Birleşik Devletleri'nde doğdu. Gazeta Ru bilim bölümü, Klondike'ın bu etkinlikte nasıl bir rol oynadığını anlatıyor ve ayrıca “test tüpü yavrularının” nesli tükenmekte olan hayvanları kurtarmaya nasıl yardımcı olacağını açıklıyor.
Klondike’nın biyolojik annesi, bir Beagle dişi, suni tohumlama ile, yani bir Labrador babasının spermi ile döllendi. Daha sonra embriyolar Beagle'ın vücudundan çıkarıldı ve donduruldu. Daha sonra vekil bir annenin - baska beagle'ın vücuduna nakledildi. Embriyo başarılı bir şekilde kök saldı ve Klondike doğdu.
Biyologlar bu başarıyı bilimde gerçek bir atılım olarak adlandırdı: “Bir köpeğin üreme süreçleri, diğer memelilerin üremesinden önemli ölçüde farklıdır, - eserin baş yazarı Alex Travis yorumladı. “Bu farklılıkların tam olarak ne olduğunu anlamak için çalışıyoruz - o zaman sadece köpekler için kontraseptif geliştirmek değil, aynı zamanda nesli tükenmekte olan türleri kurtarmak için köpeklerin üremesini kontrol etme yeteneği de mümkün olacak.”
9-10 Aralık 2015 gecesi, PLoS ONE dergisi Alex Travis'in araştırma ekibinin başka bir başarısını anlatan bir makale yayınladı. Bu sefer bilim insanları, köpek için in vitro fertilizasyon prosedürünü başarılı bir şekilde gerçekleştirmeyi başardılar - bunu ilk denemeleri 1970'lerde yapıldı, ancak yine de başarılı olamadılar. İn vitro fertilizasyon, kısırlık durumunda kullanılan yardımcı bir üreme teknolojisidir. IVF sırasında, yumurta kadın vücudundan çıkarılır, in vitro döllenir, daha sonra ortaya çıkan embriyo, gelişmeye başladığı bir inkübatörde tutulur, daha sonra bebeği taşıyan kadının vücuduna nakledilir.
IVF'nin etkinliği, insanlar durumunda bile çok yüksek değildir: birçok faktör bir embriyonun hayatta kalma olasılığını etkiler ve% 20 ila 50 arasında değişebilir, bu nedenle tek bir embriyoyu implantasyon prosedürü ile yönetmek nadiren mümkündür. Ek olarak, IVF birçok tuzakla doludur: bebek genellikle erken doğar, gastrointestinal sistemin çeşitli kusurlarını geliştirme olasılığı yaklaşık 4 kat artar, kalbin atriyal veya interventriküler septumundaki kusurlar 2.1 kat daha yaygındır ve “yarık dudak” - doğal hamilelik durumlarından 2.4 kat daha fazladır.
Insanların in vitro döllenme teknolojisi zaten geliştirilmişse de köpekler için durum tamamen farklıydı. İlk zorluk, çalışmanın ilk aşamasında zaten ortaya çıktı: bilim adamları disinin vücudunda olgun yumurta almak zorunda kaldı. İlk başta, araştırmacılar diğer hayvanlarda olduğu gibi aynı hücre farklılaşmasını sağlayan yumurtaları aldılar. Bununla birlikte, köpeklerin üreme döngüsü diğer memelilerin döngülerine benzemez ve bu yumurtaları döllemeyi başaramazlar. Deneysel olarak, yumurtaların normalden bir gün sonra vücuttan çıkarılması gerektiği bulundu, daha sonra çok daha fazla vakada döllenme meydana geldi.
Bilim adamlarının çalışmasının ikinci aşamasında, bir sorun daha bekleniyordu. Erkek köpeğin spermi dişinin vücuduna girdikten sonra döllemeye “hazırdir”. Araştırmacıların aynı koşulları laboratuvarda da simüle etmeleri gerekiyordu. Çalışmanın ortak yazarları Jennifer Nagashima ve Skylar Silvest, bunun için hücre kültürüne magnezyum eklenmesi gerektiğini fark ettiler. Etkisi altında, sperm istenen duruma ulaştı, daha sonra döllenme prosedürü vakaların% 80-90'ında başarılı olmaya başladı.
Yumurtanın döllenmesinden ve embriyoların oluşmasından sonra, onları dondurmak zorunda kaldılar - ama burada bilim insanları zaten deneyime sahipti. Biyologlar Klondike durumunda birkaç yıl önceki aynı teknolojiyi kullandılar. Çalışmanın bir sonucu olarak Beagle dişi içine 19 yavru embriyo yerleştirildi, yedisi kök saldı ve kısa bir süre sonra doğdu. Beş yavru köpeğin biyolojik ebeveynleri Beagle, iki tanesi de Beagle anne ve Labrador baba arasında bir melezleme.
Şimdi köpekler yedi haftalık, hepsi kesinlikle sağlıklı. Çalışmanın yazarlarına göre, başarıları pratik açıdan son derece önemlidir. Köpeklerin in vitro döllenmesine yönelik yöntemlerin geliştirilmesi, bazı köpek türlerinin neslinin tükenmesini önleyecektir: bu ailenin temsilcileri genetik hastalıklara son derece duyarlıdır. Köpekler yaklaşık 350 kalıtsal hastalıktan muzdariptir - diğer memelileri etkileyen genetik hastalıkların neredeyse iki katıdır.
Bilim adamları, gelecekte, genetik düzenleme yöntemlerini kullanarak, hayvanların embriyonik gelişimi düzeyinde bile bu hastalıkları ortadan kaldırabileceklerini ve daha sonra zaten sağlıklı embriyoları annenin vücuduna nakledebileceklerini umuyorlar. Bu, sadece bazı köpek türlerinin neslinin tükenmesinden korunmasına yardımcı olmayacak, aynı zamanda bazı köpek ırklarını daha sağlıklı hale getirecektir: örneğin Labrador Retriever, lenfomaya yatkınlıktan ve bir ürolitiyazdan Dalmaçyalılardan çıkarılabilir.
https://m.gazeta.ru/science/2015/12/10_a_7944623.shtml?fbclid=IwAR2rD2BlI8XdYe1NfBXoBlX3x5L78rYmMq7JTyQFq88avCiNWDAxANWj4xw
